Geschiedenis
Zowel de zwarte factor als de geel donkeroog factor komen van oorsprong uit het wild. In 1907 heeft de heer W.E. Castle uit Engeland in het wild de geel donkeroog ontdekt. De albino ratten, gevangen uit het wild, die door Wistar Institute gebruikt zijn ten behoeve van hun lijn bleek drager van de geel donkeroog factor te zijn. De zwarte mutatie was al eerder ontdekt. Waarschijnlijk zal het niet lang geduurd hebben voordat toen de eerste beige kleur gefokt is.
Beschrijving van de kleur en eigenschappen
Het gaat hier om de combinatie van twee kleurmutaties, namelijk de geel donkeroog (topaz) factor met de zwarte factor. Het heeft daarom geen agouti uiterlijk. De haren zijn van haarwortel tot aan de top één en dezelfde kleur. De dekkleur is beige en neigt naar roomkleur. De buikkleur is iets lichter van kleur.
De oren bij deze kleurvariant zijn vleeskleurig. Je ziet als het ware de rode bloedadertjes in het oor zitten. De ogen zijn donker robijnrood van kleur. De pootjes zijn vleeskleurig en gaan naar de nageltjes over tot bijna wit. De nageltjes hebben lichte vleeskleur.
De snorharen zijn eveneens beige van kleur, maar doordat de haren zo lang zijn en uit elkaar liggen, lijken deze wit. De staartkleur is ook beige van kleur. Op latere leeftijd ontstaan op de staart soms pigmentvlekken.
Beige ontstaat door het combineren van twee recessieve kleurslagen geel donkeroog en zwart. Dat wil zeggen dat van beide ouderdieren het geel donkeroog gen (r) en het zwarte gen (a) geërfd moeten hebben. Als je bijvoorbeeld een beige met een agouti kleur kruist, dan zijn de jongen uit de eerste generatie allemaal agouti. Zou je deze tamme ratten onderling kruisen, dan krijg je naast agouti de kleuren zwart, geel donkeroog en beige.
De genetische code voor beige is aarr.
Meer foto's
