De uitmonstering is vernoemd naar de bekende kattensoort, waar deze uitmonstering erg op lijkt: een gebroken wit dier met een donkere snuit en achterhand. Aan de basis van de siamese kleur ligt een verschijnsel dat acromelanisme genoemd wordt. De melaninekorrels bij deze kleur zijn gevoelig aan temperatuurverschillen. De intensiteit van de kleur hangt af van de omgevingstemperatuur: hoe kouder het is, hoe donkerder de kleur wordt. De delen neus, oren, voet en staart zijn het gevoeligst voor temperaturen en daarom zijn deze elementen donkerder van kleur. De siameze tamme ratten kunnen in de winter daarom ook donkerder en gevlekter worden. De egaliteit verdwijnt zoals op onderstaande rechterfoto te zien is. De eerste weken zijn de uitmonsteringen niet te zien. Wanneer ze ongeveer zes weken oud zijn, beginnen de points te komen.
De meeste siamese tamme ratten zijn gefokt op zwartbasis. Dit omdat "op agouti basis" minder mooi van kleur zijn. Natuurlijk kan de siamese eigenschappen in alle kleurvarianten gefokt worden, maar van oorsprong is de point donkersepia en op zwartbasis geeft daarmee de mooiste contrasten waar.
Geschiedenis
De basis van deze mutatie ligt in de lijn van de Siamese ratten gefokt door de fokkers Claire Jordan en Brenda Dunn. Zij zijn de eerste twee personen geweest die de burmees hebben gefokt. In het begin wisten ze niet wat het precies was en dachten ze dat het om een vreemde nuance van cinnamon ging. Afstammelingen, twee broers en twee zussen, werden gegeven aan Don van Edinburgh laboratorium en daaruit kwam bij toeval zowel de burmese variant als de siamees donkeroog variant. Later heeft deze laboratorium aangetoond dat het hier om twee verschillende mutaties ging die niet op eenzelfde locus liggen. Beide mutaties hebben effect wanneer het gecombineerd wordt met een op de c-locus liggende mutatie.
Beschrijving van de uitmonstering en eigenschappen
De opbouw van de agouti haren, die normaal uit drie fasen opgebouwd zijn, is geheel verdwenen. De beharing is vanaf de neus, snorharen, oren, poten, staartinplating en staart donkersepia van kleur. Daarna is er een overgang van gebroken wit tot wit. De ogen zijn zwart van kleur.
Siamees donkeroog ontstaat door de dubbele factor himalayan gecombineerd met donkeroogfactor. Het himalayan gen is incompleet dominant aan het albino gen. Het gaat hierom een mutatie die op de c-locus ligt en in enkelvorm gecombineerd met albino (c) een himalayan oplevert. Wanneer van beide ouderdieren dit gen geërfd wordt, dan krijg je een siamees. De genetische notering is c(h). De 'c' geeft aan dat het op de c-locus ligt. De 'h' staat voor himalayan. De meeste siamese tamme ratten zijn op zwartbasis gefokt. Dit omdat dan de kleur mooier is. De donkeroog ontstaat door een mutatie die niet op de c-locus ligt, maar invloed heeft op alle op de c-locus liggende mutaties. Het zorgt ervoor dat de oogkleur weer donker van kleur wordt.
Wanneer je siamees donkeroog met een agouti kruist, krijg je in eerste instantie allemaal agouti's eruit. Deze jongen dragen het himalayan/siamees gen c(h) en kunnen voor het donkeroog gen dragen.
De genetische code van siamees is: c(h)c(h)Be_ / aac(h)c(h)Be_
Siamees donkeroog voordat de uitmonstering zichtbaar is
Vergelijking siamees roodoog met donkeroog
Bron: http://www.ratz.co.uk/burmese.html en http://www.ratz.co.uk/blackeyed.html